can okatan
(mışıl mışıl uyuyanlar için) gece, (uyu[ya]mayanlar için) sabah mı bu vakitler? kendi hesabıma erken uyanmayı ve yazmaya koyulmayı, gece bitkin çalışmaktan daha çok seviyorum. gün uzuyor, guguklu saatimin tahtadan kuşu on kez öttüğünde ben dört saattir masa başında oluyorum. Kahve kokusu ve Peer Gynt Suiti.
günlük'ten:
ipleri kaçırır gibiyim.
kaçırmamak için
geceleri kendi kendimle konuşuyorum.
gece olup, erken saatte (burada, en geç saat sekizde yatağa giriyorum)
yatağa girdiğimde
bir kişi yaratıyorum.
ben bir şey söylüyorum
o cevap veriyor,
böylece vakit geçiriyoruz,
eğleniyoruz!
bazı geceler kavga ediyoruz.
bazı geceler, yürümüyor, susuyoruz.
ikide bir dürtüklüyor beni:
- yazsana! diyor.
yazacağım diyorum, bir gün yazacağım.
sen yok olduğunda.
Ferit Edgü, Tüm Ders Notları, 87 (YKY, 2000)
Yapılan her ne kadar çaresizlikten ve yalnızlıktan da olsa, yaşamlarının bir döneminde bunu başkalarının da denemiş / yapmış olduğunu bilmek iyi geliyor insana...
hk, 14.3.2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder