tamgitsa

a cup of coffee with a loving company

cafe melange ya da "wiener melange"

hani şu tarif edilerek ısmarlanan,

üstü kalın bir krema tabakası ile "şapkalanmış",

sıcak ve çok lezzetli olan kahve.

"für Serap", Tchibo 23.I.2008

cafe bleu, Tchibo 23.I.2008

bu iki fincan kahvenin hikayesi onları içenlerin belleklerinde saklıdır, kimse merak etmesin.

hk, 23.I.2008

astigmat

Traum der Liebenden, Marc Chagall

Hayatı görüşüm bozuldu benim, ciddi bir astigmatizm söz konusu. Kendi teşhisim bu. Psikiyatrik hastalıkların tedavisi ile ilgili bir yazıda okuduğum cümleye takıldım: " acizliklerimi bildiğime göre, aciz sayılabilir miyim?". Herşeyin farkındayım, ama herşeyin. Olanların ve olacakların. En çok ölümle haşır neşirim dokuz aydır, sonra yaşlılık ve bitkisellik geliyor. Yaşlandığımda bitkiselleşmek istemediğimi farkettim, aklım başımda / cümlelerim bugünki kadar uzun ve anlaşılır / kararlarım mantıklı ve tutarlı olmalı; bunlar olmadığında artık ben olmayacağımı biliyorum. "ben" kalabildiğim sürece yaşamak istiyorum, başkaları tarafından yaşatılmak değil, bakılmak hiç değil. Nefes alıp veren, yemek yiyen ve sindiren, uyuyan ve uyanan bir bitki olmak istemiyorum.

Hayatı görüşüm bozuldu benim, ciddi bir astigmatizm söz konusu. Hayatımdaki herkes dağıldı, beni merak eden / özlemimi çeken / bensiz olamayan kimse kalmadı; sadece kısa süreler için empati kurma becerisinden yoksun iç geçirmeler ile yetinen birileri var. Acılar herkesi korkutuyor, bulaşıcı hastalık gibi, kendilerine de geçmesinden, bir tür "kimyasal kirlilik" kurbanı olmaktan çekiniyorlar. Bu yüzden saklambaç oynar gibi, saklandıkları yaşam kuytularında birden sonsuza dek sayıyorlar.

Hayatı görüşüm bozuldu benim, ciddi bir astigmatizm söz konusu. Artık kimsem kalmadı, ben de kimsesiz kaldım. Hiç ses yok, ıssızlaştım. Eşyalar ve mekanlar duruyor oysa, parmak izleri duruyor, bana gönderdiği mesajlar, el yazısı mektupları, çocukken oynadığı bebekler, giysileri, yazları haftada üç kez suladığı bitkileri, piyano notaları, alyansı duruyor. Bu eşyalar, evi, odalar, yerleştirdiği çekmeceler, düzenlediği dolaplar onun varlığının ve yokluğunun birer işareti; sadece benim okuyabildiğim, kimselerin çözemeyeceği, anahtarı O'nunla geçirdiğim tüm zamanlar boyunca bana parça parça verilmiş bir şifre.

Bu yazıyı okuyan ve söylediklerimi anlayan / beni tanıyan ya da tanımayan kimsenin yazdıklarımı yorumlamasını istemiyorum. Bu bir manifestodur. Astigmatizmimin sonucudur. Biline.

hk, 23.I.2008

I carry your heart

i carry your heart with me (i carry it in my heart)
i am never without it (anywhere i go you go, my dear; and whatever is done by only me is your doing, my darling)
i fear no fate( for you are my fate, my sweet)
i want no world ( for beautiful you are my world, my true)
and it's you are whatever a moon has always meant
and whatever a sun will always sing is you

here is the deepest secret nobody knows
(here is the root of the root and the bud of the bud
and the sky of the sky of a tree called life;
which grows higher than the soul can hope or mind can hide)
and this is the wonder that's keeping the stars apart
i carry your heart (i carry it in my heart)

e.e cummings

öğle üzeri..

Bu öğle üzeri kar usulca, kurabiyelerin üzerine serpilen

pudra şekeri gibi yağıyor .

Amadeus dinliyorum,

"öldüğüm zaman bu müzikten mahrum kalacağım",

diye üzülmüşümdür pek çok kez.

Kollarım ve bedenim sıcak, parmaklarım buz gibi.

Bu odanın ve pencerenin

yaşadığım tüm kederleri hafifletmek için verilmiş

birer teselli olduğuna inanıyorum uzun zamandır.

Kış ise aklım ve ruhumdaki yaraları iyileştirmek için üzerime serilmiş bir battaniye.

Nasıl yıllar önce çekilmiş bir fotoğrafın öznesi,

yıllar sonra o fotoğrafı görecek herhangi birine gülümsediğini

aklından geçirmeden duruyorsa objektifin karşısında;

bu binanın planını 1950'li yıllarda çizen mimar da

şimdi benim olan odanın ruhumu sakinleştirip,

üzüntü ve endişelerden uzaklaştıracağını bilmemiştir kuşkusuz..

Sözcüklerimi yazan gümüşten harflerin parlatılmaya ihtiyacı var,

sağ elim sıcacık şimdi, sol elimde altın ışıltılı sessizliği tutuyorum.

hk, 21.1.2008