23.1.08

astigmat

Traum der Liebenden, Marc Chagall

Hayatı görüşüm bozuldu benim, ciddi bir astigmatizm söz konusu. Kendi teşhisim bu. Psikiyatrik hastalıkların tedavisi ile ilgili bir yazıda okuduğum cümleye takıldım: " acizliklerimi bildiğime göre, aciz sayılabilir miyim?". Herşeyin farkındayım, ama herşeyin. Olanların ve olacakların. En çok ölümle haşır neşirim dokuz aydır, sonra yaşlılık ve bitkisellik geliyor. Yaşlandığımda bitkiselleşmek istemediğimi farkettim, aklım başımda / cümlelerim bugünki kadar uzun ve anlaşılır / kararlarım mantıklı ve tutarlı olmalı; bunlar olmadığında artık ben olmayacağımı biliyorum. "ben" kalabildiğim sürece yaşamak istiyorum, başkaları tarafından yaşatılmak değil, bakılmak hiç değil. Nefes alıp veren, yemek yiyen ve sindiren, uyuyan ve uyanan bir bitki olmak istemiyorum.

Hayatı görüşüm bozuldu benim, ciddi bir astigmatizm söz konusu. Hayatımdaki herkes dağıldı, beni merak eden / özlemimi çeken / bensiz olamayan kimse kalmadı; sadece kısa süreler için empati kurma becerisinden yoksun iç geçirmeler ile yetinen birileri var. Acılar herkesi korkutuyor, bulaşıcı hastalık gibi, kendilerine de geçmesinden, bir tür "kimyasal kirlilik" kurbanı olmaktan çekiniyorlar. Bu yüzden saklambaç oynar gibi, saklandıkları yaşam kuytularında birden sonsuza dek sayıyorlar.

Hayatı görüşüm bozuldu benim, ciddi bir astigmatizm söz konusu. Artık kimsem kalmadı, ben de kimsesiz kaldım. Hiç ses yok, ıssızlaştım. Eşyalar ve mekanlar duruyor oysa, parmak izleri duruyor, bana gönderdiği mesajlar, el yazısı mektupları, çocukken oynadığı bebekler, giysileri, yazları haftada üç kez suladığı bitkileri, piyano notaları, alyansı duruyor. Bu eşyalar, evi, odalar, yerleştirdiği çekmeceler, düzenlediği dolaplar onun varlığının ve yokluğunun birer işareti; sadece benim okuyabildiğim, kimselerin çözemeyeceği, anahtarı O'nunla geçirdiğim tüm zamanlar boyunca bana parça parça verilmiş bir şifre.

Bu yazıyı okuyan ve söylediklerimi anlayan / beni tanıyan ya da tanımayan kimsenin yazdıklarımı yorumlamasını istemiyorum. Bu bir manifestodur. Astigmatizmimin sonucudur. Biline.

hk, 23.I.2008


Hiç yorum yok:

baharın işaretleri

Kimsesiz fotograflar albümü