" Bir kere şunu iyice anla ki, birini sevmek, bunun karşılığında sevilsen bile, sevilen kimseyi ilgilendirmeyen kişisel bir sorundur.", Pavese
Bu cümleyi aklımdan çıkarmayalı yıllar oldu, ama uygulanabilir bir düşünce olduğunu söyleyemiyorum (ne yazık ki) ...
"Korkak erkekler" ile "ne istediğini bilen kadınlar" arasında uçuşan cümleler havada ateş böcekleri gibi yanıp sönüyorlar. Ne istediğini bilen kadınlar, isteklerinin "sözde olanaksızlığı"nı göreceliğin hassas terazisinde tartıp, her defasında bir başka hayal kırığını akıllarından ve ruhlarından ayıklıyorlar. O yerin kanaması durunca, geriye ince bir iz kalıyor.
İzleri pudralamak mümkün olmuyor, kapanmıyorlar bir türlü.
Aşklı havalarda sızım sızım sızlıyorlar üstelik.
Korkak erkekler, kendi bencillik kurallarına hassasiyetle uyulmasını istiyorlar; hassas oldukları yegane alan böylece belirleniyor.
Ne istediğini bilen kadınlar korkak olmayan erkeklerle karşılaşırlarsa ne ala.
Bilgi acıdır daima.
Bilgi acıtır.
Hayal kırıklarını bir bir ayıklıyorum şimdi.
İzler çoğaldıkça, ben ne istediğimi daha iyi biliyorum.
hk, 28.5.2008