Yolculuk halinin yerleşiklikten farklı bir yazı defteri olmalı, diye düşünmüştüm Salzburg'a gittiğimde. Her ne kadar yeri yurdu olan biriysem de, yolculuk dönemlerinin geçici konaklamaları, bir misafirlik çağrışımı yapıyor hep. Eğreti bir oradalık hali, gidilen yere tam anlamıyla ait olamamanın iç ezikliği. Ama her zaman, en çok da Ankara'ya dönmek mecburiyetinin sıkıntısı. Oysa yaşam yekpâre, gidiş gelişler, uzaklaşmalar, ayrılık ve buluşmalarla ait olduğu kişiyle birlikte yer, durum, biçim ve ruh değiştiren bir bütün.
Yine de ikilemde kaldığımı hissediyorum; "yolcu yolunda gerek" adını koyduğum güncenin son kaydını 1. Kasım.2009'da girmişim; o tarihten sonra yapılan nice yolculuğu ise, günceye eklememişim. Belki de yola çıkılan yer ile gidilen yer arasındaki sürecin ( gerçek yolculuğun) izlenimleri için bu defteri kullanmak en doğrusu: "hiçbir yere ait olmadığım" o -geçiş süreçlerinin öykülerini-.
http://uzaktaki-h.blogspot.com/ bu defterin adresi, bu aralar yine seferi olduğum için okurlara duyurmak istedim.
hk, 14.8.2010
2 yorum:
Oruç Aruoba'nın, "Yürüme" adlı kitabından bir alıntıyı paylaşmak istedim sizinle:
"Yol, kendine bir yer bulamamış kişinin özlemidir.
Kendi yerini yerleşikte bulamayan kişi,onu yolculukta arar.
Nasıl, bir yer, bir yolun başı ya da sonu; bir yol da, bir yerden önceki ya da sonraki bir durumsa -kişinin durumu da, hep, öyle, ya da böyledir...
Yerini yitiren kişi yola çıkmak zorundadır.
Yola çıkan kişi, yeni bir yer arıyordur -ama yola hep bir (eski) yerden çıkıldığını da unutmaz: her varılan yerin de (yeniden) bir yola çıkış yeri olabileceğini...
Yabancılığını kalıcı kılmak isteyen kişinin, yerleşikliğiden rahatsız olması gerekir; ve tersi: yerleşikliğinden rahatsızlık duyan kişinin, kalıcı bir yabancılık bulması..."
İzmir'den Sevgiler...
Yakın ve Uzak en sevdiğim kitaplarıdır Oruç Aruoba'nın; bu alıntı için çok teşekkür ederim..
Bir dahaki sefere İzmir'deki okurlarıma İzmir'den yazacağım için mutluyum..
Yorum Gönder