bir başka fotoğraf daha, sahibini bilmediğim.
tek gözlü siyah bir kedi,
onu kucaklamış bir kız çocuğu.
kız çocuğu biliyor kedinin tek gözlü olduğunu,
gülümserken içine yerleştirildiği kadraja
kedinin olmayan sağ gözünü taklid ederek
kapatıyor sağ gözünü.
04.30'dan beri okuyorum,
05.54 itibarı ile yazarken
kulakları duymaksızın bestelediği piyano konçertolarından birini dinletiyor bana Beethoven.
kahvenin telve tadı var ağzımda,
artık her sabah uyanır uyanmaz bir fincan orta şekerli kahve yapıyorum,
"sadece kendimi mutlu etmek" ve tüm komşularımın uykuda oldukları bu erken saatleri
"sadece benim kılmak" için..
bir fotoğraf çektirmek, kucaklarken bir kediyi
böyle bir şey olmalı.
hk, 20.11.2008
1 yorum:
(Çok özür dilerim, acil toplantı derdiyle, kaybolup geciktim yine cümlelerimin devamını yazmakta...)
Bu fotoğraf sıcacık, insana derdini, tasasını unutturup -şu dünyada hiç bir şey can yakmazmış gibi düşündürüp- gülümsetiyor sımsıcak...
Var olmak, kendin olmak (herşeye rağmen) ne mutluluktur böyle düşününce, ve siz, öyle hak ediyorsunuz ki "yalnızca kendiniz için" mutluluğu...
Yorum Gönder