9.2.08

doğumgünü..

İzmir'de yağmur yağıyor,
anneciğim ilk kez kendi doğumgününe gelmedi.
Ama kalp kalbeyiz yine de,
duvar saatinin pandülü evin atan kalbi.
Eşyalar tozlarından arındılar,
odalar uyandı, sesler duvarları okşuyor.
Serçeler balkonda cıvıltılı ve ben çok yorgunum ama uyumayacağım,
zira biliyorum üstüme hırkasını örtemeyecek anneciğim.
hampo, 9.2.2008

2 yorum:

m@S@Lımız dedi ki...

iyi doğmuş anneniz sevgili hocam
elbette örtecek üzerinizi ve siz bu tılsımlı dokunuşu hissedeceksiniz usulca, derinden,heyecanla,titreyerek,mutlulukla...
öğrenciniz nilgün

Adsız dedi ki...

Anladığım kadarıyla İzmir'deydiniz, gerci ben de iki haftadır yoktum, bugün döndüm memleketten.
Bazı büyük kaygılar ancak yasanılarak atlatılabilir, umuyorum sizin için de yakın zamanda merhem olur yüzleşip içinize çektikleriniz. Küçük meleğiniz tıpkı annenize benziyor .
İyi ki doğmuş, iyi ki yaşamış, iyi ki dünyaya armağan etmiş sizi. O rahat uyuyordur, siz de uyumaya çalışın en azından.
Sevgilerimle...

baharın işaretleri

Kimsesiz fotograflar albümü