9.2.09

iyi bu mesafe


fark var
seninle iyi arasında büyük bir fark var
benimle senin aranda kocaman bir fark var
kötüyle benim aramda irice bir fark var
iyiyle kötü arasında duran
maymunlar cehennemindeyim, hiç kimse duymamış,
sordum hiç kimse görmemiş ve hiç kimse konuşmamış,
korkular dolup taşınca komşular da kalmamış,
yalancı şahitler çoğalmış, ordular da saf almış,
sanki herkes zan altında, pozisyon sert penaltı,
yeraltından çıktım ben çoktan
fareydim çok yol aldım,
korktum bazen ben de
herkes gibi umudum kalmadı,
fakat sabrımsa aramızdaki en büyük farktır,
gönlüm kavga etmek istemez bıktım da zaten,
çelimsizlerle uğraşıp, şaşırmışa laf anlatmak,
beyinsizlerle sohbetler, gereksizlere öğütler,
bakışlardan bellidir kim ne ister,
niyetse nedir, orda kimse yok mu hadi biraz ses ver,
burada ben sıkıldım yaklaş bana el ver,
eninde sonunda görüşeceğiz elbet, şimdilik benden bu kadar
iyi bu mesafe.
...
Ceza, Fark Var
Cuma akşamı, kalabalık trafikte sıkı ve ani manevralarla ilerleyen taksinin arka koltuğunda otururken kulaklıklarımı takıp görüntülerin seslerinden arınıyorum. Araçlar ilerledikçe, solgun ve yorgun yüzler resmi geçidi de kalabalıklaşıyor. Yabancı evlerin insanları hepsi, bilmek istemediğim öyküleri var, bir daha karşılaşma / karşılaşsak da birbirimizi tanıma olasılığımız çok düşük. Kulaklığımdan içime dolan cümleleri seviyorum şimdi, bir başkasının sesiyle konuşuyor kızgınlığım:
fark var
seninle iyi arasında büyük bir fark var
benimle senin aranda kocaman bir fark var
kötüyle benim aramda irice bir fark var
iyiyle kötü arasında duran.
Cümlelerin öfkesi ile sarmaş dolaş düşüncelerim, kendimi uzaklaştırmak istediğim öyle çok hal var ki artık, yaşadığım şehir / çalıştığım yer / konuşmak zorunluluğuna dayanamadığım insanlardan bir taksinin sıkı ve ani manevraları ile uzaklaşır gibi kaçmak istiyorum.
gönlüm kavga etmek istemez bıktım da zaten,
çelimsizlerle uğraşıp, şaşırmışa laf anlatmak,
beyinsizlerle sohbetler, gereksizlere öğütler,
bakışlardan bellidir kim ne ister.

Taksi verdiğim adresi bulunca, sığınağıma giriyorum. Bitkiler, iki muhabbet kuşu ve bir kedi karşılıyor beni. Hepsi kendi dilinde konuşuyor, ama anlaşıyoruz. Diğerleri dışarıda kaldılar, onlarsız yaşamdan çok hoşnutum.

eninde sonunda görüşeceğiz elbet, şimdilik benden bu kadar
iyi bu mesafe.

hk, 9.2.2009


2 yorum:

dgül dedi ki...

Bakakaldım ve şaşakaldım yine bilinmeyen iletişim yöntemimiz hususunda, bir kaç aydır telefonumun melodisi bu müzik!(tabii uygulayıcısı ve değiştirme ihtimalime karşı takipçisi de oğulcuğum!..)
Bugünlerde hayat ırmağının akışı biraz durgun, çakıllı, çalkantılı herhalde, ben de iyi olmam için bir çok tazecik sebebimin var olmasına rağmen, aynen betimlediğiniz hallerde hissediyorum yine kendimi...(dönüş sendromu da olabilir tabii) Velhasıl, çok içten geldi yine yazdıklarınız, bana göre "iyi"yle sizin aranızda en ufak bir fark yok!...

hk dedi ki...

Oğulcuktan rica etsek de, "fark var" melodisini telefonuma nasıl / nereden yükleyeceğimi bana da söylese ! Böylece protesto edebilirim şu bana bu yazıyı yazdıran kişi ve halleri..

baharın işaretleri

Kimsesiz fotograflar albümü