23.7.07

yaz(a)mamak...


yazmanın zor geldiği zamanlar,

sözcüklerin zihnimde uçuştuğu,

bir metnin tüm girinti çıkıntıları,

gölgeleri ve kuytuları ile belirirken,

kalemi elime alamadığım için silikleştiği akşam ve sabahlar.


sıkıntılıyım, öyle çok:

bir gecede değişiverirmiş yaşam,

yaşamın değiştiği yeri incelten, keskinleştiren,

akılda jilet kesiği yaralar açan ,

haller içindeyim.


gitsem gidemiyorum,

kalsam duramıyorum.


yazmak ,

içimden gelse de

elimden gelmiyor.


bağışlayın.


hk, 23.7.2007

1 yorum:

dgül dedi ki...

Güzel yüreginiz yaralı da olsa halen atıyor ve "yazamıyorum" derken bile o kadar zarifsiniz ki bizim sizin icin gerektigi kadar zaman boyunca sabır göstermemiz ve simdiye kadar bizimle paylastıgınız muhtesem yazılarınızla kaliteli vakitler gecirmemiz inanın zor olmayacak.
Diliyorum ki yasama tutundugunuz ve sizin de onları herkesten cok daha iyi tanıdıgınız nice baglar - dostlar yanınızdan eksik olmasın.
Diliyorum yaralarınız bir an önce kabuk tutsun. Sevgilerimle, her zaman yanınızda ve sizi umutla bekliyor olacagım.

baharın işaretleri

Kimsesiz fotograflar albümü