8.7.07

17 sene sonra...

son kahvaltı, 6.7.2007 - DTCF

17 yıl aynı yollardan geçtim, aynı duraklarda durdu otobüsler,
D.T.C.F'nin bahçesinden girince ıhlamur ağaçları ile karşılandım,
iç bahçenin basamaklarından çıkarken öğrenciler oldular hep,
sonra o küçük, karanlık, giderek daha az sevdiğim odanın
sanki hergün biraz daha daralan duvarları arasına sıkıştım kaldım...
En sevdiğim yaşımdı 17, onyedi yıl sonra çok seveceğimi bildiğim
aydınlık, ferah, görmüş geçirmiş, vakur bir binanın, pencereleri sessiz
ve huzurlu bahçelere açılan en büyük odasına taşındım.
ben ki, kiracısı olduğum evlerden bile taşınırken ağlarım,
D.T.C.F'nin bahçesinden çıkarken dönüp arkama bakmadım.
"orada" değilim artık.
aydınlığa kavuştum.
hk, 8.7.2007

3 yorum:

m@S@Lımız dedi ki...

17 yıl sonra kavuştuğunuz bu aydınlık;başarılarınızın üzerine eklenen ve sizin başarınız sizin özverinizi gösteren bir aydınlıktır hocam..aydınlığa kavuştuğunuz bu senede size sağlık mutluluk ve başarı dileklerimi sunarım..sonsuz saygı ve sevgilerimle..öğrenciniz nilgün akkara..

Adsız dedi ki...

..Cuma günü eski okuldaki tatlı telaşı, ve yeni okuldaki aydınlık umutları görmek mutluluk verdi bana.Yeni okulumuz hayırlı olsun.Hep aydınlık günler diliyorum..Emeğinize ve Size Saygılar sunuyorum..
Hülya Ercan.

gezicini dedi ki...

yeni okulun ne olduğunu bilmiyorum ama, hayırlı olsun!
sevgiler
gorki

baharın işaretleri

Kimsesiz fotograflar albümü